คำพิพากษาฎีกาที่   8242-8246/2549

นายกฤษดา ฯ                                                                               โจทก์

บริษัท   ไทยฯ  จำกัด                                                                       จำเลย

เรื่อง      1. พนักงานขับรถประจำตำแหน่งผู้บริหารชาวต่างชาติ  ไม่ถือเป็นงานขนส่งทางบกตามกฎกระทรวงฉบับที่ 12  (พ.ศ. 2541)

1. โจทก์ทั้งห้าฟ้องทำนองเดียวกันว่า โจทก์ทั้งห้าเป็นลูกจ้างจำเลยในตำแหน่งพนักงานขับรถ โดยตกลงกันว่าโจทก์ทั้งห้ามีสิทธิได้รับค่าตอบแทนเป็นค่าจ้างรายเดือนและค่าล่วงเวลา พร้อมโบนัส      ต่อมาจำเลยได้เลิกจ้างโจทก์ทั้งห้า โดยจ่ายค่าล่วงเวลาและโบนัสไม่ครบถ้วน ขอให้บังคับจำเลยจ่าย ค่าล่วงเวลาและจ่ายโบนัสให้แก่โจทก์ทั้งห้าพร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 15 ต่อปี  นับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ
2. จำเลยให้การว่า จำเลยได้ว่าจ้างโจทก์ทั้งห้าเข้าทำงานเป็นลูกจ้างในตำแหน่งพนักงานขับรถประจำตำแหน่งผู้บริหาร ซึ่งมีหน้าที่ขับรถประจำตำแหน่งให้แก่ผู้บริหารชาวต่างชาติอันถือว่าเป็น “งานขนส่งทางบก”  ตามคำนิยามที่บัญญัติไว้ในกฎกระทรวง  ฉบับที่  12  โจทก์ทั้งห้าจึงมีสิทธิได้รับเฉพาะค่าตอบแทนเป็นเงินเท่ากับอัตราค่าจ้างต่อชั่วโมงในชั่วโมงทำงานตามชั่วโมงที่ทำเท่านั้น และจำเลยไม่เคยตกลงจ่ายค่าล่วงเวลาให้แก่โจทก์ทั้งห้า  จำเลยก็ได้จ่ายค่าตอบแทนให้แก่โจทก์ทั้งห้าครบถ้วนแล้วขอให้ยกฟ้อง
3. ศาลแรงงานกลางพิจารณาแล้ว พิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าล่วงเวลาให้โจทก์ทั้ง 5 พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ  15  ต่อปี  นับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ
4. โจทก์ที่ 1 ที่  2  ที่  3  และจำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
5. ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้ว เห็นว่า  โจทก์ทั้งห้าเป็นลูกจ้างจำเลยในตำแหน่งพนักงานขับรถให้ผู้บริหารของจำเลยซึ่งเป็นนายจ้างของโจทก์ทั้งห้า  ไม่ใช่การขับรถส่งหรือลำเลียงบุคคลทั่วไป  ลักษณะงานของโจทก์ทั้งห้าจึงไม่ใช่งานขนส่งทางบกตามกฎกระทรวงดังกล่าว

&  &  &  &  &  &  &  &  &

รวบรวมโดยนายไพบูลย์       ธรรมสถิตย์มั่น  (บ.1/15)

  www.paiboonniti.com